Empire of Light (2022) อาณาจักรแห่งแสง  “จดหมายรักสู่ภาพยนตร์” เป็นประเภทที่ยุ่งยาก สั่นคลอนกับอุตสาหกรรมที่น่าเบื่อหน่าย กฎของฉันคือว่าภาพยนตร์เรื่องใดเรื่องหนึ่งถ้ามันเป็นสิ่งที่ดีใด ๆ ก็คือจดหมายรักสำหรับภาพยนตร์แล้ว เทมเพลตนี้มีแนวโน้มที่จะเศร้าโศกและหวานอมขมกลืน เป็นภาพอนาจารที่พินาศสำหรับโรงภาพยนตร์ที่เกือบจะว่างเปล่าและเยาวชนที่เกือบหลงทาง บางทีในอนาคตอาจจะมีหนังที่เป็นจดหมายรักให้สตรีม หนังเศร้าที่คนดูหน้าจอทีวีว่างเปล่า ยกเว้นการ์ดไตเติ้ลใบเดียวที่ประกาศว่าสตรีมเมอร์พังเพราะหนี้ไม่ยั่งยืน … ก่อนจะครุ่นคิดสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นในโรงหนัง.

แต่แซม เมนเดส ซึ่งออกฉายเดี่ยวครั้งแรกในฐานะนักเขียนและผู้กำกับ ได้นำสไตล์และเนื้อหาของรูปแบบนี้มาใช้และฟื้นคืนชีพด้วยละครที่ดึงดูดใจ ถูกสังเกตอย่างฉุนเฉียว และแสดงได้อย่างสวยงามเกี่ยวกับความรัก ชีวิต และศิลปะที่เปราะบางของการชมภาพยนตร์ – นำแสดงโดย Olivia Colman และ Roger Deakins ถ่ายทำได้อย่างยอดเยี่ยม และเขาทำมันด้วยความเร่งด่วนมากขึ้นในขณะนี้ที่โรงหนังกำลังถูกคุกคามอีกครั้งหลังโควิด ภาพยนตร์เรื่องนี้นำบางสิ่งมาจากความอ่อนโยนและความเศร้าของภาพยนตร์อย่าง The Smallest Show on Earth หรือ Cinema Paradiso หรือ The Last Picture Show ซึ่งอาจทำให้ Jeanne Dielman แห่ง Chantal Akerman รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่ Mendes นำความรู้สึกที่โดดเด่นในการแสดงละครส่วนตัว การจัดการกับนักแสดงอย่างคล่องแคล่ว และฟันที่หวานของเขาสำหรับสแลมตู้เพลงที่ติดหู ซึ่งเป็นสไตล์ที่ฉันจำได้จาก American Beauty ของเขา ที่นี่เราได้รับเสียงระเบิดที่ทำให้ชุ่มชื่นของ Dylan’s It’s Alright, Ma (I’m Only Bleeding) และ Joni Mitchell’s You Turn Me on I’m a Radio

ผู้จัดการโรงภาพยนตร์ที่หดหู่ใจชื่อฮิลารีซึ่งแสดงโดยโคลแมนอย่างยอดเยี่ยม ทำงานในโรงภาพยนตร์ (ในสมมติ) ที่ชื่อว่าเอ็มไพร์ที่ชายทะเลมาร์เกตในปี 2524 ขณะที่หงส์ดำดิ่งสู่ภาวะถดถอย การว่างงาน และการเหยียดเชื้อชาติอย่างกว้างขวาง ฮิลารีเป็นคนมีมโนธรรม ด้วยความทุ่มเทให้กับงานของเธออย่างแท้จริง: ขายตั๋ว เช็คใบเสร็จ ทำความสะอาดหอประชุมหลังการแสดง คนที่ทำงานที่เอ็มไพร์เป็นครอบครัว – แปลก ๆ – กับผู้จัดการที่ไม่พอใจและโอ้อวด คุณเอลลิส (โคลิน เฟิร์ธ) นักฉายภาพผู้อุทิศตน นอร์แมน (โทบี้ โจนส์) และผู้ช่วยนีล (ทอม บรู๊ค) และจานีน (ฮันนาห์ ออนสโลว์) แต่ฮิลารีที่อาศัยอยู่ตามลำพังและดูเหมือนจะเข้ารับการบำบัดอาการเสียที่ยังไม่ได้พูดคุยเมื่อปีก่อน กำลังตกอยู่ในความทุกข์ยากมากขึ้นไปอีก ซึ่งยิ่งแย่ลงไปอีกจากความสัมพันธ์ที่เป็นพิษของเธอกับชายที่แต่งงานแล้วที่ไม่เอาใจใส่ซึ่งพูดสิ่งที่น่าสยดสยองระหว่างการกระทำนั้นเอง ( “ลาของคุณรู้สึกดีในมือของฉัน”) และฮิลารีมีความชำนาญด้านการสร้างโรงภาพยนตร์ที่มืดมนซึ่งเธอเดินไปตามทางเดิน เอ็มไพร์ต้องปิดหน้าจอสองในสี่ของและแถบชั้นบนทั้งหมดเนื่องจากรายรับจากบ็อกซ์ออฟฟิศที่ตกลงมา และฮิลารีเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่รู้เกี่ยวกับความลับนี้ ห้องผีแห่งความว่างเปล่าที่เต็มไปด้วยนกพิราบ